Dit zou kunnen veranderen met de ontwikkeling van kunstmatig glazuur door onderzoekers aan de Queen Mary University in Londen. Glazuur, dat zich aan de buitenzijde van onze tanden bevindt, is het hardste weefsel in het lichaam en stelt onze tanden in staat om een groot deel van onze levensduur te functioneren, ondanks kauwkrachten, blootstelling aan zure voedingsmiddelen én dranken en extreme temperaturen. Deze opmerkelijke prestatie is te danken aan haar sterk georganiseerde structuur.

Materiaalwetenschappers hebben een kunstmatig materiaal ontwikkeld waarvan de structuur en eigenschappen vergelijkbaar zijn met die van tandglazuur. De belangrijkste componenten zijn eiwitten die de groei van apatietnanokristallen bevorderen. Met deze componenten kunnen onderzoekers de mineralisering sturen, gelijk aan de wijze waarop tandglazuur in ons lichaam zich ontwikkelt. Met hun ontdekking, die werd gepubliceerd in het tijdschrift ‘Nature Communications’, willen de Londense wetenschappers niet alleen glazuur regenereren in de toekomst, maar zien ook kansen voor andere gebieden van de regeneratieve tandheelkunde, zoals cariësbehandeling of dentineregeneratie. Zelfs bot kan kunstmatig met deze methode worden geproduceerd, aldus de onderzoekers. (Philip van Rijn)