Bij het bespelen van een blaasinstrument legt de lucht een weg af van de longen, via de keel, het gehemelte, de tong, de wangen, de tanden en de lippen, in het instrument. Al deze lichaamsdelen spelen mee in de vorming van de toon. Het samenspel van alle spieren rond de mond wordt ‘embouchure’ genoemd. Het belang van de embouchure voor een blaasmusicus wordt onvoldoende begrepen door veel mondzorgprofessionals. Van der Weijden verschaft een overzicht van aspecten van de tandstand en kaakstand die van invloed kunnen zijn op het comfort en de kwaliteit van het spel. Scheve tanden kunnen pijn of wondjes in de lip veroorzaken. Spleetjes tussen de tanden kunnen ervoor zorgen dat er ‘valse lucht’ ontsnapt. Bij een open beet kan je je voorstellen dat de lippen en het mondstuk onvoldoende steun hebben van de tanden. Specifiek voor koperblazers, zoals trompettisten, is een terugliggende onderkaak met grote overbeet nadelig, omdat het mondstuk dan niet op de onderlip kan afsteunen. Een brede boven- en onderkaak zijn juist voordelig, omdat de tong dan meer bewegingsruimte heeft. Toch is het niet zo zwart-wit; blazers blijken in staat zich aan te passen aan een sub-ideale gebitssituatie. Van der Weijden: ‘Een solotrompettist uit een van ’s werelds beste orkesten heeft een smalle boventandboog, een grote overbeet en een open beet, maar speelt toch op een bijzonder hoog professioneel niveau.’
Van der Weijden heeft ook 10 blazers geïnterviewd die geboren zijn met een lip- en /of gehemeltespleet (schisis). ‘Een beperking zou iemand niet moeten ontmoedigen om een blaasinstrument te bespelen. Het kan wat meer moeite kosten door een suboptimale situatie, maar de blaasmusici in mijn onderzoek laten zien dat het mogelijk is, zelfs op een (semi)professioneel niveau.’ Het bespelen van een blaasinstrument zou mogelijk kunnen helpen om een betere spierspanning te ontwikkelen. Zo kan het bespelen van bijvoorbeeld een didgeridoo een positief effect hebben op slaapapneu. Er zijn ook aanwijzingen dat het bespelen van een blaasinstrument kan helpen voor mensen die door hun mond ademhalen of een korte bovenlip hebben. Dit is iets waar Van der Weijden nog verder onderzoek naar hoopt te doen. Met haar proefschrift brengt Fawn van der Weijden de werelden van muziek en tandheelkunde dichter bij elkaar. Ze hoopt dat het bijdraagt aan het begrip van mondzorgprofessionals hoe de embouchure werkt en hoe belangrijk deze is voor een blazer. Mondzorgprofessionals zullen beter in staat zijn om een vraag te beantwoorden of advies te geven. (bron: https://acta.nl). Geïnteresseerd in het proefschrift? Download het hier.