Twee boeken uitgelicht.
Alles over frameprothesen
Als prothesetechnicus heb ik altijd al een voorliefde gehad voor frameprothesen. Onlangs kreeg ik het boek Digital Removable Partial Denture Technology. Ik heb door de jaren heen een aantal goede boeken verzameld, maar deze misstaat zeker niet in de digitale boekenkast. Tijdens het scrollen ging mij hartje namelijk direct sneller kloppen.
Mocht je nu iets willen weten over ontwerpen en verankeringssystematiek, uitvoeringstypen, de laboratoriumfase of een digitaal vervaardigd frame: het staat in dit boek. De auteur neemt je in dit boek echt mee op reis. Daarnaast worden er ook heel wat casussen beschreven met do’s and dont’s en zo her en der heeft hij het ook nog over precisieverankeringen.
Wat ik op persoonlijke titel leuk vind om te vermelden is dat dit een boek is geschreven door niemand minder dan Haiyang Yu – wie kent hem niet. Op wat kleine details na zijn er opvallend veel gelijkenissen in vergelijking met onze westerse zienswijze ten opzichte van frameprothesen. Dit geldt voor zowel het conventioneel vervaardigen van een frame als de digitale variant.
Mocht je als behandelaar je theoretische skills willen verbeteren voor wat betreft frametechniek, dan is naast de spreekwoordelijke Bijbel van Battistuzzi over dit onderwerp dit boek minstens zo goed. Het enige dat ik mis, zijn frames in combinatie met implantologie. In de praktijk zie ik dit namelijk steeds meer, maar er wordt tot op heden te weinig over geschreven. Wie kan ik uitnodigen om dit voor liefhebbers op te pennen?
(Martijn Kalsbeek)
Duurzame tandheelkunde
De titel van het boek Sustainable Dentistry belooft wat, daar willen wij als tandartsen allemaal meteen mee aan de gang. Onze eigen bijdrage aan de koolstofvoetafdruk verminderen, dat willen we. Alle aspecten van de tandheelkundepraktijk komen aan bod. Het boek is voornamelijk gestoeld op onderzoek in Groot-Brittannië, maar dat neemt niet weg dat het voor ons niet veel anders zal zijn.
Er staan suggesties in voor het gebouw, isolatie, dubbelglas, warmtepompen, zonnepanelen etc. Maar ook over het reizen naar de praktijk. Zoals: tandartsen wonen vaak verder van de praktijk (in mooie wijken), dus daarom moeten ze langer reizen. Ook de patiënten wonen niet naast de deur. Dus ga dichter bij de praktijk wonen, als je aan het milieu wilt denken. Laat patiënten carpoolen of met het openbaar vervoer komen. Combineer zoveel mogelijk dingen in één afspraak. Cariës bestaat en komt best veel voor en hoewel preventie niet zo veel bijdraagt aan het voorkomen daarvan, moeten dus veel mensen behandeld worden en naar de praktijk komen. Iets wat volgens de auteurs wel zou helpen (zoals in Groot-Brittannië gebeurt), is drinkwaterfluoridering! Dat drukt daardoor de koolstofvoetafdruk significant. Was daar niet ooit iets mee in Nederland?
Ook Sommige opmerkingen zijn interessant, zoals: iedereen weet dat een beter dieet veel cariës kan verminderen maar voorlichting daarover kost ook tijd en reiskosten en controle daarvan ook en het effect is niet zo groot. Of besteed niet te veel tijd aan borstelinstructie, omdat de patiënt toch weer in zijn oude gewoonte vervalt. Tenzij er parodontale overwegingen zijn. Alles komt aan bod en wordt evidence based beoordeeld en hoe dat effect heeft op de duurzaamheid van de tandheelkunde. Wat ik mis, is afdrukken nemen kan beter digitaal, maar dan wordt niet de footprint van het apparaat meegenomen. Uit dat oogpunt is het een goede handleiding om anders naar ons eigen doen en laten in onze praktijkvoering te kijken. En er zijn best meteen dingen onmiddellijk aan te passen in de praktijk(voering). Want alle beetjes helpen om onze tandheelkundige koolstofvoetafdruk op onze planeet te verlagen.
Het zou mooi zijn als in dit boek alle referenties en tabellen aan het einde hadden gestaan, dan was het een stuk toegankelijker geworden.
(Hans van der Wielen)
Dit artikel is verschenen in
TandartsPraktijk nr. 7, 2024.