De klager in deze zaak was tot halverwege 2021 patiënt bij de praktijk. De tandarts stopte per 1 januari 2022 met zijn praktijk en stelde zijn patiënten daarvan niet op de hoogte. Dat er een 20-jarige bewaarplicht geldt voor patiëntenkaarten en medische dossiers was hem ontgaan of interesseerde hem niet. Dat zorgde voor problemen bij de klagende patiënt toen bleek dat er geen medisch dossier aan de nieuwe tandarts kon worden overgedragen. De aangeklaagde tandarts verscheen niet op de zitting en heeft ook geen verweer gevoerd. Het college hoefde niet lang over de zaak na te denken: tandartsen moeten dossiers twintig jaar bewaren (artikel 454 lid 3 BW) en daar zijn geen uitzonderingssituaties op. Er werd een berisping opgelegd die ook in het BIG-register werd geregistreerd. De tandarts werd tevens tot het betalen van de proceskosten veroordeeld.