Na 12 april heb ik op advies van de koepels tot 20 april gewacht om de praktijk weer op te starten. In de tussentijd heeft een door de koepels breed gedragen commissie van wijze mensen, een leidraad opgesteld volgens welke we vanaf 20 april weer zouden kunnen gaan werken. Aangezien er afgelopen tijd geen enkel bericht meer kwam van welke instantie dan ook, zijn wij afgelopen dagen druk bezig geweest om een programma op te zetten, zodat we onder strenge voorwaarden en de leidraad ruim volgend, op 20 april weer aan de slag zouden kunnen gaan. Al het mogelijke is gedaan om hieraan te voldoen. Nieuwe werkrichtlijnen en protocollen zijn geschreven en herschreven. De agenda’s zijn zodanig aangepast dat er alleen lange afspraken gepland staan. Tussen elke afspraak een kwartier extra tijd en daarnaast nog wordt één agenda over twee stoelen uitgevoerd, nooit twee behandelingen na elkaar op dezelfde stoel. De agenda’s zijn zodanig gewijzigd dat we in shifts gaan werken. Personeel heeft zich privé in alle bochten gewrongen en roosters zijn om gegooid. Dit alles om zeker te voldoen aan de nieuwe ‘Coronarichtlijnen’. Talloze afspraken zijn verplaatst en nu, één werkdag van tevoren, komt er opeens een ander advies. Zelfs een advies met een open einde!
Hoe moet ik dit in godsnaam interpreteren? Ik kan maar tot drie conclusies komen:
- De leidraad steekt niet goed in elkaar en de commissie heeft zijn werk niet goed gedaan, wat ik me overigens niet kan voorstellen, omdat er geen kritiek of afwijzing over naar buiten is gekomen.
- De koepels hebben hun hand overspeeld en hebben hun achterban als speelbal ingezet in een politiek krachtenspel.
- De minister toont zijn disrespect naar de beroepsgroep. Weken horen we niets van de twee ministers, terwijl zij (Van Rijn en De Jonge) sinds 12 april wisten dat er een advies lag om vanaf 20 april weer te gaan starten. Hoe kan het toch dat er één werkdag van tevoren er van deze lijn wordt afgeweken? Hoe komt het dat we meebuigen als VWS met de vingers knipt? Wat doet dit met het vertrouwen van de bevolking in onze beroepsgroep?
Wij communiceren dat we er klaar voor zijn en dat men veilig naar de tandarts kan komen. Te gemakkelijk kan nu geïnterpreteerd worden dat het toch nog niet veilig is om naar de tandarts te gaan en dat we in het rijtje thuishoren van de kappers en tatoeëerders.
Mondzorg is eerste lijnzorg waarbij we preventieve geneeskunde bedrijven. Onze behandelingen zijn er op gericht om mensen gezond te houden en daarmee ook het immuunsysteem niet te overbelasten. Waarom benadrukken de beroepsorganisaties dit niet méér?
Ik word hier echt heel moedeloos en verdrietig van. Ik weet het niet meer! Moet ik dan toch het bijltje er maar volledig bij neergooien als gevolg van de totale desinteresse en onderwaardering van de politiek in het werk wat wij met de beroepsgroep doen?
Waarom is door de koepels niet meteen al op dinsdag of woensdag (direct na de persconferentie van de premier) naar onze beroepsgroep gecommuniceerd dat 20 april niet reëel is?
Peter Gits, tandarts in Eindhoven
[Ingezonden artikel]
Korte biografie Peter Gits
- Geboren op 18 juli 1960 te Breda
- Afgestudeerd tandheelkunde 1987 aan de UvA
- In 1988 bestaande eenmanspraktijk aan huis overgenomen in Eindhoven
- Nu mede eigenaar van PC2-tandartsen in Eindhoven; algemene groepspraktijk met differentiatie in de endodontologie
Reactie
In Denemarken gaan tandartsen vandaag weer beginnen. Bij sluiten volgden we Denemerken op de voet, nu wachten we een week. Collega Gits heeft wel een punt!
Reactie Hans van Pelt, redactie TandartsPraktijk
Hoe denkt u hierover? | Laat het ons weten!
Laat uw reactie direct onder het artikel achter bij ‘Geef uw reactie’ of mail uw reactie naar redactie TandartsPraktijk
Iedereen heeft zo het recht op z’n eigen mening zolang het maar niet te veel indruist tegen het macht-manipulatief complex van de KNAT ( Koninklijke Nederlandse Associatie van Tandartsen), een samenvoeging van KNMT en ANT. Immer er is geen verschil tussen aardappel en aardappel-anders.
Het KNAT heeft op 16 maart als het overijverigste jongetje van de klas de lockdown van reguliere zorg afgekondigd; het de beroepsgroep en de overheid opgelegd.
Kennelijk verbouwereerd nam de overheid hiervan kennis, dientengevolge al die tijd de andere kant opkijkend en gezwegen. Da’s niet zo gek. Tja, wat moet dan anders indien de ‘vertegenwoordigers’ van de beroepsgroep zelf de reguliere deuren willen sluiten, dan zij het maar zo.Volstrekt verrast door de overvaltactiek nam de overheid, zich kennelijk achter de oren krabbend, de aanbeveling over als ‘veldnorm’.
Dus niet piepen dat de overheid de mondzorg niet noemde. Zo waren sprakeloos van verbazing.
Daar is exact waar Rutte op doelde toen hij zei dat de reguliere mondzorg nooit dicht had gehoeven, maar dat het KNAT het zelf zo heeft gewild. Op geen enkele wijze hebben IGJ en VWS geeist de reguliere zorg te staken.
Daarop kwam de communicatieafdeling van het macht-manipulatieve complex dat het KNAT is in actie. Tolmeijer, niet langer in het bestuur, werd naar Jinek gedirigeerd om – hoe ongeloofwaardig – Rutte neer te zetten als onwetend. Vaartjes toog naar LinkedIn om orde op zaken te stellen en wat brandjes te blussen.
Maar Rutte is niet onwetend, laat zich kennelijk niet manipuleren en heeft de wekelijkheid heel precies weergegeven.
Het laat zich niet raden dat ik voor optie 2 ga. Het KNAT heeft haar hand echter niet overspeeld want de schaapachtige, Labrador-achtige, kwispelende en altijd trouwe achterban heeft naar tevredenheid nu weer opnieuw als echochamber gefunctioneerd.
Buiten de mondzorg kijkt men vol verbazing en bewondering naar de macht die het KNAT heeft op haar achterban.
Deze affaire laat zien dat het KNAT veel te veel macht heeft. De immense financiële schade wordt slechts gedeeltelijk gecompenseerd. Het KNAT heeft een groot risico genomen met dreigende faillissement van praktijken. Dit eigengereide optreden mag niet nog een keer gebeuren.
Een derde beroepsorganisatie is daarom dringend gewenst. Een die met de vuist op tafel slaat. Een die echt belangen behartigt. Een die respect voor de mondzorg afdwingt.en een die de tandarts haar keuzevrijheid laat.