Home De specialist
De specialist
Voor dier en mens
Tandarts Henriette Booij-Vrieling is een van de twee personen in Nederland die zich Europees specialist veterinaire tandheelkunde mag noemen. Ze werkt zowel aan humane als aan veterinaire zijde. Tussen deze twee onderdelen van haar werk bestaan duidelijke overeenkomsten, maar ook verschillen. Bijvoorbeeld het feit dat het dier onder narcose is voor de behandeling en dat de communicatie via de baas van het dier verloopt. Het is belangrijk dat die baas wat weet over het belang van een goede mondgezondheid van het dier, stelt ze. En daarin speelt de dierenarts een grote rol.
Een fascinerende doelgroep
Het vak van mondhygiënist was nog nieuw toen Madzy Karsters ervoor koos. Ze was ook een van de eersten die een eigen praktijk startte. Toen ze de vraag kreeg of ze ook zorg in een verpleeghuis wilde gaan bieden, moest ze daar erg over nadenken. Maar ze ging ervoor. En opnieuw liet zich hierin haar ondernemingsgeest gelden, want na verloop van tijd besloot ze zelfs om het op grote schaal aan te pakken.
Bewuste amateur
Voor Armand Lamée, al 37 jaar praktijkhoudend tandarts in Bemmel, is bezig zijn met fotografie net zo belangrijk als zijn werk als tandarts. Maar hij heeft er wel altijd bewust voor gekozen om de fotografie als hobby te blijven beoefenen. ‘Ik doe het echt voor mezelf,' zegt hij. En als hij er geld voor zou vragen, is hij bang dat hij dat gevoel zou verliezen.
Toch geen tandarts
Hoewel Denise Duijster als kind al interesse had in het tandartsvak, koos ze na haar bachelor toch voor de publieke gezondheid. Het fit for school-project bracht haar voor onderzoek naar de Filipijnen. En bij terugkeer naar Nederland kreeg ze als postdoc bij ACTA de gelegenheid om op diverse public health-onderdelen onderzoek te doen.
‘Mensen willen gehoord worden’
Odontofobie is een veelvoorkomend probleem. Naar schatting 800.000 fors angstige Nederlanders zien nooit een tandartshaakje van dichtbij. Maar ook van de mensen die wél gaan, is één op de vier echt bang. Tandartsen hebben vaak te weinig tijd en aandacht voor die angst, zegt angstcoach en paro-preventieassistent Luca Tempel.
‘Je leert van de dingen die je niet verwacht’
Ook na 43 jaar ziet Niek Opdam nog steeds de leuke kanten van het tandartsvak. Niet dat hij te spreken is over álle ontwikkelingen die zich daarin nu afspelen. Maar hij heeft wel altijd de ruimte gehad en genomen om er op zijn eigen manier invulling aan te geven. Primair aan de stoel natuurlijk, maar ook in onderzoek.
De specialist | Martijn Kalsbeek: ‘Digitalisering is een fantastische ontwikkeling!’
Werken met je handen en communiceren met tandartsen en patiënten waren voor Martijn Kalsbeek de belangrijkste redenen om tandtechnicus te worden. Hij runt een laboratorium in Albergen en kijkt reikhalzend uit naar wat AI zijn vak gaat brengen.
‘Dingen met mijn handen doen vond ik als kind al leuk’
Aanvankelijk vond Patrick Vadasz endodontie het moeilijkste onderdeel van het tandartsvak. Endodontoloog is hij nooit geworden. Hij blijft bij de praktijk, maar doet alleen endo’s en geeft endo-cursussen. Met de betaling van de collega’s die daarvoor komen, kan hij kosteloos endodontiebehandelingen doen voor patiënten die dat zelf niet kunnen betalen.
Ik geniet van het patiëntcontact
Na haar opleiding startte Christina Psimma een praktijk in Griekenland in een gebied waar veel ouderen woonden. Dit legde de basis voor haar passie om juist voor deze patiëntengroep mondzorg te bieden. Al snel na haar komst naar Nederland legde ze zich daarom toe op de geriatrische tandheelkundige zorg.
Harry Reintsema: ‘Een fascinatie die ik niet verwacht had’
Harry Reintsema had aanvankelijk helemaal niet van zichzelf gedacht dat hij binnen de tandheelkunde in de hooggespecialiseerde hoek van de maxillofaciale prothetiek terecht zou komen. Maar dat gebeurde wel, en zorgde voor een levenslange fascinatie.
