Iedere tandarts heeft in zijn of haar praktijk wel een of meer patiënten, die af en toe last hebben van aften. Dergelijke patiënten zijn doorgaans zelf al op de hoogte van de beperkte behandelingsmogelijkheden en kunnen er wel mee leven. Alleen bij grote of vaak recidiverende aften, moet verwijzing naar een MKA-chirurg worden overwogen.

In het afgelopen septembernummer van TP werd een aantal klinische verschijnselen en onderzoeksaspecten besproken, waarbij de lokaliseerbaarheid van dentogene pijn een rol speelt. In dit vorige artikel kwamen met name het verschil tussen pijnlijke (ir)reversibele pulpitis en pijnlijke parodontitis apicalis aan de orde. Ook barsten en wortelfracturen van gebitselementen geven vaak klachten, waarbij de oorzaak en locatie van de pijn moeilijk te achterhalen is. In onderstaand artikel worden de verschijnselen en onderzoeksaspecten van barsten en fracturen in de kroon en verticale wortelfracturen tegen het licht gehouden. Tot slot worden de verschillende behandelingsmogelijkheden op een rijtje gezet.

De acties bij knarsen en bij klemmen zijn wezenlijk verschillend. Joost Roeters wil de klemmers van de knarsers kunnen onderscheiden en bestudeert mondfoto’s.

De aandacht voor de invloed van overbelasting bij occlusie en articulatie op destructieve processen in het parodontium is helaas in de jaren tachtig van de vorige eeuw verflauwd. Zelf heb ik nooit getwijfeld aan de gevolgen van overbelasting en dan met name bij elementen die al een groot deel van hun verankering in het bot hebben verloren. In deze bijdrage, met drie casussen, zal ik een aantal voorbeelden beschrijven.

Eric Kunst neemt u mee in de afweging wanneer we als behandelaar moeten overgaan op totaalextractie. In de praktijk constateert hij dat het hele proces van de immediaat-prothese in veel gevallen te ingrijpend is voor een 80-plusser.

In dit artikel bespreekt Jan Warnsinck een aantal onderzoeksaspecten waarbij de lokaliseerbaarheid van pijn een rol speelt. Ook komt daarbij het verschil tussen pijnlijke (ir)reversibele pulpitis en pijnlijke parodontitis apicalis naar voren.

Keramische implantaten zijn geen hype meer, integendeel, ze kunnen een belangrijke aanvulling zijn in de dagelijkse implantologiepraktijk. Niet alleen hun gunstige esthetiek speelt een rol, ook de mogelijkheid om volledig metaalvrij te werken is van meerwaarde, zeker voor patiënten met een bewezen titaniumallergie. Ook het feit dat peri-implantitis slechts incidenteel lijkt op te treden, is een belangrijk argument voor het gebruik van porseleinen implantaten. Dit artikel vergelijkt de voor- en nadelen van eendelige versus tweedelige keramische implantaten op basis van klinische, wetenschappelijke en patiënt-gerelateerde criteria.

In het coronale deel van een niet-doorgebroken gebitselement kan zich coronale resorptie bevinden, zich uitend als een min of meer omschreven radiolucentie. De vraag is, wat de tandarts bij het aantreffen van een dergelijk fenomeen moet doen. Controleren of naar de MKA-chirurg verwijzen?

In nagenoeg alle artikelen en lezingen omtrent CBCT wordt er gesteld dat een radixfractuur meestal niet zichtbaar is op een CBCT. Daarnaast wordt dan opgemerkt dat een CBCT niet betrouwbaar is in het detecteren van radixfracturen. Dit is in principe juist, maar hiermee wordt de suggestie gewekt dat het maken van een CBCT niet zinvol zou zijn als er een verdenking van radixfractuur is.

De Dahl-methode is een vaak gebruikte methode om op een minimaal invasieve manier de lokale slijtage te verhelpen. Vaak worden alleen casussen getoond waarbij alles naar wens is verlopen. Het doel van dit artikel is enkele casussen kritisch te bekijken omdat de procedure niet zo is gelopen zoals gedacht.