De auteurs komen tot deze conclusie op basis van hun onderzoek naar het huidige 5-jarige nacontroletermijn bij patiënten die zijn behandeld voor een plaveiselcelcarcinoom. Daarin stelden zij vast dat de meeste recidieven in de eerste 2 jaar na behandeling optraden. Het risico op tweede primaire tumoren blijft levenslang aanwezig en stopt niet na 5 jaar. Verder blijkt uit de literatuur geen overtuigend positief effect van nacontrole op de overleving van patiënten.
Volgens Brands et al doet een one size fits all-nacontroleprogramma onvoldoende recht aan de verschillen in risico’s op nieuwe tumoren tussen patiënten en de zorg behoeften van de individuele patiënt. “Het gaat niet alleen maar om het vinden van tweede primaire tumoren, het gaat niet alleen maar om het vinden van recidieven, het gaat ook om de psychosociale begeleiding en functionele rehabilitatie. Dat is ook heel erg belangrijk voor patiënten en dat is een van de dingen waarbij we ons af moeten vragen: is een hoofdhals-chirurg of radiotherapeut degene die, op een volle poli, daar de meeste tijd voor heeft?”, aldus auteur Marieke Brands. Het herzien van het nacontroleprogramma biedt een mooie kans om patiënten ook op die andere gebieden optimale gepersonaliseerde nazorg te bieden.
Het artikel ‘Gepersonaliseerde nacontrole bij patiënten die curatief zijn behandeld voor een plaveiselcelcarcinoom in de mondholte’ is hier te vinden.
Bron en beeld: Nederlands Tijdschrift Voor Tandheelkunde (NTVT)
Tip
Volg de geaccrediteerde E-learning Tongziekten
