Anderhalf jaar lang zag ik Mario, een toen 12-jarig jochie met een neussonde. Hij at niet meer en kreeg sondevoeding. Al vanaf zijn geboorte waren Mario en zijn hele familie patiënt bij mij. Van de ene op de andere dag hadden stemmetjes in zijn hoofd hem gezegd niet meer te eten tot hij een teken van de natuur zou krijgen.

Drie halfjaarlijkse controles heb ik tandsteen zitten krabben en geprobeerd dwingender te zijn dan de stemmetjes in zijn hoofd: “Kiezen willen malen, en als ze niet malen blijven ze niet glad en schoon.”

Het mocht echter niet baten. Tot de volgende controle, twee jaar later. Ik zag het meteen. Zijn neussonde was weg en toen hij zijn mond opendeed waren er weer stukken schoongemalen kiezen. “Oh wat zijn jouw tanden en kiezen blij dat ze weer mogen eten.” Zorgvuldig heb ik de resten tandsteen verwijderd en de tanden en kiezen keurig opgepoetst voor een nieuwe start. Met wat complimentjes en bemoedigende woorden liet ik hem uit de stoel stappen. Hij graaide in zijn zak en liet mij een grote, rode kiezelsteen zien met een witte ader in de vorm van een kruis. “Dit is het teken dat de natuur mij gegeven heeft, en hierdoor mag ik weer eten.” Dit alles speelde zich een dikke vijfentwintig jaar geleden af. Het twaalfjarige jochie is nu eind dertig en een geleerd kernfysicus ergens in Zwitserland.

Waarom weet ik nog steeds niet, maar kort geleden vertelde ik dit verhaal zomaar uit het niets (?) tijdens de periodieke controle aan meneer Y – een nuchtere Utrechter die zich, behalve voor de sensatie, zo dacht ik, niet echt interesseert voor dit soort verhalen.

Eenmaal gecontroleerd en schoongemaakt liet ik hem uit de stoel stappen. En tot mijn grote verbazing graait hij in zijn broekzak en haalt daar een kiezelsteen uit. Bijna dezelfde als die van Mario destijds, alleen contrasterend van kleur. Deze steen was wit met een rood kruis! “Kijk dit is mijn gelukssteen, ik draag hem altijd bij me.”

Ongelooflijk! En weer krijg ik kippenvel. Er is meer tussen hemel en aarde…

Ditte Wooning (1953) is sinds 1979 tandarts in Utrecht, waar ze als allround tandarts een solopraktijk heeft met een voorliefde voor gnathologie. Ze is, zoals ze zelf zegt, erg trouw: ze heeft pas haar derde assistent, haar derde auto en haar eerste man.