Praatjes vullen geen gaatjes en het aanvragen van G-codes blijkt nogal eens een moeizame affaire. Dat blijkt uit de onderstaande reactie van een zorgverzekeraar die communiceren met zijn verzekerden in de ban heeft gedaan.

In deze casus wordt beschreven hoe in een lastige extractiealveole door middel van densificatie van de osteotomie een hoge initiële stabiliteit en ISQ-waarde kan worden bereikt.

Een 57-jarige patiënte komt op verwijzing van haar tandarts naar onze praktijk. Uit de anamnese blijkt dat zij al vele jaren in de onderkaak een frame draagt en dat recent een molaar is geëxtraheerd.

In deze casus presenteren we de laatste, afrondende (restauratieve en implantologische) behandelfase van een patiënt met een gecombineerde schisis en oligodontie.

Graag reageer ik op het artikel ‘Zin en onzin van rö-foto’s bij jeugdigen’ van collega dr. Dien Gambon in ‘Tandartspraktijk’ editie september 2017, pag. 18-22.

Bij een achtjarige jongen is sprake van vertraagde eruptie van de 21. De 11 is wel door, de 12 is onderweg, maar de 61 en 62 zitten er nog en zijn niet mobiel.

Een jonge patiënte wordt verwezen in verband met een gebroken 25. Hoewel volgens de literatuur het plaatsen van endokronen op premolaren nog steeds redelijk experimenteel is, besluiten we toch tot deze aanpak.

Het is slechts een kwestie van tijd dat de intraorale scanner tot de standaarduitrusting van de algemene tandartspraktijk zal gaan behoren. In dit artikel leest u waar u op moet letten bij de aanschaf van zo’n scanner, met uitleg van het bijbehorende jargon.

Joris Veldkamp werkt als tandarts en als docent bij ACTA. Maar zijn échte passie is eten en vooral de bereiding ervan. Hij vroeg sterrenkok Sergio Herman of hij stage mocht lopen in diens restaurant The Jane.

De belangrijkste wijziging in hoofdstuk 6, ‘Accidenteel bloedcontact’, van de in 2007 verschenen richtlijn ‘Infectiepreventie in de tandheelkundige praktijk’ betreft het verbod op het zogenaamd recappen van naalden.

Met de komst van de grote ontdekkingsreizen overzee vanaf laat in de vijftiende eeuw werden scheurbuik en losrakende tanden een enorm probleem. Christoffel Columbus zocht naar middelen om loszittende tanden en kiezen weer vast te zetten.

Niet alle patiënten melden hun indicatie voor antibioticaprofylaxe die voortvloeit uit hun ziekte. Dat kan zijn door onwetendheid of onderschatting van het belang van de tandheelkundige mogelijkheid van infectie. Ook bestaat er veel onzekerheid over de indicaties.

Op pagina 23 lieten we u een panorama-opname zien van een achtjarige jongen bij wie de 21 en 22 op zich lieten wachten en de 61 62 persisteerden.

In het augustusnummer van TP lieten we u foto’s zien van een 70-jarige man op wiens gezicht rechts bij de neusvleugel een boonvormige zwelling te zien was. Tandheelkundige geschiedenis: onderhouden, gerestaureerde dentitie.